مزایای گرین وال طبیعی برای محیط بیرونی کم نور
دیوارهای سبز اثر مثبتی بر کاهش اثر جزیره گرمایی شهری دارند. آنها توانایی اتصال CO2 و تولید اکسیژن را دارند. عملکرد تبخیر پوشش گیاهی و بستر باعث افزایش رطوبت و بهبود میکرو اقلیم شهری می شود. در تابستان گرمایش سطوح ساختمان به دلیل سایه اندازی گیاهان کاهش می یابد. نماهای سبز به یک اثر خنک کننده قابل توجه دست می یابند و به عنوان "سیستم های تهویه مطبوع تقریباً طبیعی" عمل می کنند. دیوارهای سبز می توانند حجم رواناب سطحی را کاهش دهند. آنها می توانند به کاهش سیلاب های ناگهانی و در نتیجه رفع شبکه فاضلاب کمک کنند. ظرفیت اضافی برای حفظ آب می تواند به مقابله با رویدادهای شدید بارندگی در آینده کمک کند. دیوارهای سبز به عنوان جزئی از عایق حرارتی عمل می کنند. آنها را می پیک های مربوط به دما در تابستان بافر. نشان داده شده است که دیوارهای سبز به میزان قابل توجهی نیاز به تهویه مطبوع را در کاهش می دهد و می تواند درجه حرارت را از عایق را در زمستان ایجاد کند. بسته به نوع ساختمان، هزینه های سرمایش در تابستان و گرمایش در زمستان را می توان به میزان قابل توجهی کاهش داد.
دلیل استفاده از دیوار سبز طبیعی داخلی مناسب برای محیط پر نور
در مورد اینکه کدام گیاه می تواند موثرترین نوع گیاه برای کاهش دمای سطح بیرونی باشد، با توجه به مطالعات موجود، اتفاق نظر کلی وجود ندارد. در مطالعه مشاهده شده است که حداکثر کاهش دما زمانی رخ میدهد که شاخ و برگ ضخیمتر و نزدیکتر به زمین باشد، بنابراین در جایی که خنککننده تبخیری غالب است. مشخصات حرارتی دقیق پوشش گیاهی مورد استفاده برای دیوارهای سبز شناسایی نشده است.
با توجه به صرفه جویی در انرژی، برای نوردهی هایی که اثر خنک کننده را در گرین وال به حداکثر می رساند، غرب و شرق هستند. بهترین نوردهی برای به حداقل رساندن نیازهای گرمایش و سرمایش، غرب است. علاوه بر این، با توجه به دوره گرمایش، نشان داده است که در طول زمستان، در مورد LW اعمال شده در سمت شمال یا برای همه نوردهی، مشکلی وجود ندارد.
یک ارزیابی کامل باید پارامترهای دیگری مانند رطوبت نسبی، سرعت هوای داخل ساختمان، دمای تابش را نیز در نظر بگیرد تا از مدلهای آسایش سنتی یا تطبیقی استفاده شود. از تجزیه و تحلیل مقالات، مشاهده شد که کاهش دمای سطح داخلی منعکس کننده تغییرات سطح خارجی است، بنابراین مطالعه درخواست های اقلیمی می تواند برای انتخاب بهترین موقعیت یک سیستم سبز مورد استفاده قرار گیرد. مقایسه LW و GF تحت دیدگاه اصلاح ریزاقلیم داخلی، در شرایط مرزی مشابه به نظر می رسد GF ها با بدترین عملکرد مشخص می شوند.
از آنجایی که استاندارد مشترکی برای ارزیابی عملکرد سیستمهای عمودی سبز وجود ندارد، هر گروه تحقیقاتی روشها و معیارهای ارزیابی متفاوتی را اتخاذ کردهاند به این معنی که نتایج اغلب غیرقابل مقایسه هستند. با این حال، از آنچه نشان داده شد، برخی از نتایج کلی را می توان یافت:
مطالعات اغلب بدون در نظر گرفتن بارهای داخلی انجام می شود که بر کل فرآیند انتقال حرارت تأثیر زیادی دارد.
ارزیابی صرفه جویی در انرژی، در برخی موارد، برای دوره های واقعاً کوتاه انجام می شود، در حالی که محاسبه کل فصول باید برای در نظر گرفتن کل تراز انرژی انجام شود و نه تنها مزایا در طول دوره تابستان، بلکه مشکلاتی در زمستان نیز در نظر گرفته شود.
اثرات آسایش داخل خانه اغلب با در نظر گرفتن کاهش دمای هوا و سطح داخلی مورد ارزیابی قرار می گیرد، اما ارزیابی کامل باید پارامترهای دیگری را نیز در نظر بگیرد (مانند رطوبت نسبی، سرعت هوای داخل، دمای تابش)،
اطلاعات اصلی شناسایی شده برای انجام مطالعه عددی بخش بعدی عبارتند از:
LW ها عملکرد بهتری نسبت به GF دارند،
عملکرد حرارتی دیوارهای سبز به جهت گیری آن بستگی دارد و مطالعه درخواست های اقلیمی می تواند برای انتخاب بهترین موقعیت یک سیستم سبز مورد استفاده قرار گیرد.
اطلاعاتی در مورد مناسب ترین نوع گیاه در آب و هوای مدیترانه ای و مشخصات حرارتی آنها یافت نشده است.
بر اساس این ادعاها و با توجه به اینکه مطالعات عددی زیادی وجود ندارد، ارزیابی پارامتریک می تواند برای انتخاب پیکربندی بهینه یک سیستم سبز مفید باشد. علاوه بر این، دورههای تحلیلی که یک سال کامل را پوشش میدهد، میتواند با نرمافزار شبیهسازی محقق شود و به شاخصهایی در مناطق مختلف مورد علاقه تحت تأثیر دیوار سبز دست یابد.
Reviews
There are no reviews yet.